Γιώργος Τσανάκας

Η «προστασία» του Μαρτίνς, η κυνικότητα του Λουτσέσκου και η πρόοδος του Γιοβάνοβιτς

Ο Γιώργος Τσανάκας κάνει μια… σούμα μετά τους πρώτους ημιτελικούς του Κυπέλλου Ελλάδας, με τα όσα έχουμε δει ως τώρα από τις συμμετέχουσες ομάδες να επιβεβαιώνονται και αυτό το διήμερο.

Ένα διήμερο που δεν μας έκανε σοφότερους… Διότι μπορεί οι πρώτοι ημιτελικοί του Κυπέλλου να μην έβγαλαν γκραν φαβορί, αλλά επιβεβαίωσαν την κατάσταση των συμμετεχόντων το τελευταίο (και όχι μόνο) διάστημα.

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο Παναθηναϊκός σπατάλησε ένα μάτσο ευκαιρίες, είδε τον Σαράνοφ να κάνει ακόμη ένα τρομερό παιχνίδι σε ματς Κυπέλλου και το «φτωχό» 1-0 μπορεί να δίνει στους «πράσινους» το προβάδισμα, αλλά δεν τους καθαρίζει από τώρα την πρόκριση. Ίσως να μην έχει θέμα το «τριφύλλι» αφού ο Παναθηναϊκός είναι δύο και τρία επίπεδα πάνω από τη Λαμία, η οποία έχει αρκετούς… μπελάδες στο κεφάλι της, αλλά καλείται να το αποδείξει στη ρεβάνς, όπου έχει τη δυνατότητα να ντουμπλάρει τις νίκες του στον δρόμο για τον τελικό.

Με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο ο Παναθηναϊκός έχει κάνει τεράστια πρόοδο. Ξεκάθαρα η πιο βελτιωμένη ομάδα του πρωταθλήματος, πόσω μάλλον αν βάλει κανείς σε σύγκριση και την περσινή σεζόν. Με τον Σέρβο τεχνικό να έχει φτιάξει ένα σύνολο που παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο, το οποίο φέρνει τον κόσμο ξανά στο γήπεδο. Ο Γιοβάνοβιτς πιστώνεται την εξαιρετική εικόνα των Παλάσιος, Αϊτόρ, την κατακόρυφη άνοδο των Χουάνκαρ, Κώτσιρα, όπως και τον τρόπο με τον οποίο παίζει η ομάδα του και κάνει τους οπαδούς του να φεύγουν με χαμόγελο από τη Λεωφόρο. Γιατί ισχύει πως οι παίκτες κάνουν τον προπονητή, αλλά ισχύει και το αντίθετο…

Για τη Λαμία, δύσκολα μπορείς να πεις πολλά πράγματα. Ο Φέστα είναι ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών και δεν του έχει δοθεί ακόμη η ευκαιρία να φτιάξει μια ομάδα από την αρχή. Γι’ αυτό και είναι unfair για τον ίδιο να του καταλογίζονται περισσότερες από τις ευθύνες που έχει, σαφώς. Δείχνει, πάντως, πως έπαιξε για το μηδέν ή για το… μισό μηδέν που έχασε, έστω και με δόση τύχης, ώστε να διεκδικήσει τις πιθανότητές του στη ρεβάνς. «Mission impossible» χαρακτήρισε τον επαναληπτικό, έχοντας ξεκάθαρα στο μυαλό του πως τέσσερις μέρες μετά θα δίνει μάχη επιβίωσης με τη Λαμία στην Τρίπολη.

Στην Τούμπα, είδαμε μια επανάληψη των δύο τελευταίων μηνών. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει ως πρώτο στόχο το να παίρνει νίκες. Το τελευταίο διάστημα του έλειψαν, αφού ο ΠΑΟΚ γνώρισε τρεις ήττες στη σειρά (δις από Μαρσέιγ, μία από τον Άρη). Μεγάλο ρόλο στα αρνητικά αποτέλεσμα και στην πτωτική εικόνα των «ασπρόμαυρων» έχει παίξει το μικρό ροτέισον και το βάθος στον πάγκο, με τον Λουτσέσκου να πηγαίνει στην πεπατημένη με λίγες αλλαγές. Ο Ρουμάνος θέλει έναν ΠΑΟΚ με κυνικότητα, που να κρατάει το μηδέν πίσω και να βρίσκει ένα γκολ μπροστά. Δημιούργησε τις προϋποθέσεις, αλλά του έλειψε το κάτι παραπάνω. Έχοντας αρκετές φορές τον Μίτριτσα ως game changer, με τον Κούρτιτς να βγάζει πλέον μεγάλη κούραση και αυτό να επηρεάζει τη συνολική εικόνα του «δικέφαλου του βορρά». Το 0-0 εν τέλει δεν χαλάει τον ΠΑΟΚ, αφού αν βρει γκολ στη ρεβάνς θα πάρει και προβάδισμα πρόκρισης.

Την ίδια ώρα, ο Ολυμπιακός συνεχίζει να δείχνει «άδειος». Παίρνει άνετα το πρωτάθλημα και μάλιστα «σβηστά», κάτι που πρέπει να προβληματίσει τους αντιπάλους του, διότι οι ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ έκαναν μέτριο πρώτο γύρο και οι «ερυθρόλευκοι» άρχισαν να χτίζουν διαφορά ασφαλείας, εκμεταλλευόμενοι κάθε στραβοπάτημα των αντιπάλων τους. Ο Ολυμπιακός δεν εντυπωσιάζει, αλλά προβληματίζει. Γιατί από τη στιγμή που είναι απαλλαγμένος από το άγχος του πρωταθλήματος, έχουν μόνο ως στόχο την κατάκτηση του Κυπέλλου και θα έπρεπε να είναι πιο απελευθερωμένος. Παρόλα αυτά, οι Πειραιώτες ασθμαίνουν και συνεχίζουν να «αναπνέουν» λόγω της πολύ μεγάλης ατομικής ποιότητας που έχουν.

Ο Πέδρο Μαρτίνς τα βλέπει όλα αυτά, τα γνωρίζει και έχει ως στόχο να προστατεύσει την ομάδα του. Κυρίως από τα άσχημα αποτελέσματα, αφού η γκρίνια πάντα θα υπάρχει ακόμα και στις καλές ημέρες. Είχε στήσει άψογα το «κόλπο» για το γρήγορο γκολ, αλλά δεν κατάφερε να το βρει στο πρώτο καλό μισάωρο, όπου φόρτωσε τη δεξιά πλευρά του με Λαλά, Ροντρίγκες, Μαντί Καμαρά και ορισμένες φορές τον Εμβιλά. Στη συνέχεια, με τους ποδοσφαιριστές του να στοχεύουν τον Τικίνιο για την πρώτη μπάλα, θέλησε να χτυπήσει στην κόντρα, αφού το κύριο μέλημά του ήταν το μηδέν στην άμυνα. Αν και τελικά άργησε να παρέμβει και να φρεσκάρει την ομάδα του ώστε να χτυπήσει στο τελευταίο εικοσάλεπτο…


Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x